Jacques Bank studeerde compositie bij Ton de Leeuw en Jos Kunst aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. Hij sloot zijn studie af in 1974 met de Prijs voor Compositie. Hij schreef talrijke werken, variërend van opera’s en grootschalige orkestwerken tot solostukken. Uitvoeringen vonden en vinden regelmatig plaats in Nederland en het buitenland, onder andere in het kader van de Gaudeamus Muziekweek, het Holland Festival en de Wereldmuziekdagen van de ISCM in Tel Aviv, Warschau, Seoel en Zagreb.
‘Schrijven voor een ensemble dat geheel bestaat uit musici die zowel wat de uitgeschreven als de geïmproviseerde muziek tot de absolute top behoren is voor een componist een geweldige buitenkans.’
Die Pfeiferstube (2011)
Aan deze compositie ligt een concreet, waar gebeurd verhaal als draaiboek ten grondslag: de novelle Die Pfeiferstube van de Duitse schrijver Paul Alverdes. Drie Duitse soldaten raken tijdens de 1ste Wereldoorlog ernstig gewond aan de keel. Verstikking dreigt. Zilveren buisjes worden in de keel aangebracht bij wijze van luchtpijp. Daardoor is een fluitend geluid hoorbaar tijdens het ademhalen en spreken. Vandaar de bijnaam ‘Pfeifer’ en de naam voor het kamertje waar ze verpleegd worden, ‘Pfeiferstube’. Ze krijgen gezelschap van een Engelse krijgsgevangene met dezelfde handicap. Aanvankelijk is de argwaan groot, maar hij verdwijnt als het besef doordringt dat ze in hetzelfde schuitje zitten. Zeker als ze tot de ontdekking komen, dat hun twee volksliederen, God save the King en, voor het Duitse Keizerrijk, Heil dir im Siegenkranz, weliswaar wat tekst betreft enorm verschillen, maar wat melodie betreft exact hetzelfde zijn. Het gezamenlijk neuriën van deze melodie levert een onverwacht gevoel van kameraadschap op.
De 2 fluitsolisten vertegenwoordigen de ‘fluiters’. Tegelijkertijd met het blazen op de fluit, fluisteren zij de woorden van het voormalige Duitse volkslied. Aan het slot spelen zij de melodie van beide volksliederen terwijl zij tegelijkertijd meezingen. Er wordt gedurende het gehele stuk geen ‘normale’ fluittoon geproduceerd. In het midden van de compositie krijgen de fluitisten de ruimte om een paar minuten te improviseren.
