Jacq Palinckx is sinds 1981 actief als componist en gitarist. Hij begeeft zich zijn hele loopbaan op het grensvlak van de hedendaagse geïmproviseerde muziek, de gecomponeerde muziek en de alternatieve rock. Richtte in 1983 een eigen groep ‘Palinckx’ op, waar hij alle muziek voor schrijft. De groep maakte 2 elpees en 11 cd’s en speelde op vele internationale festivals. Belangrijkste projecten van de groep: ‘The Psychedelic Years’ en ‘Henry, de driepersoonsman’. Naast ‘Palinckx’ speelde hij in groepen als: Big Bamboozle, Guus Janssen Septet, Maarten Altena Ensemble, Nieuw Ensemble en het Beukorkest. Speelde in ad hoc-improvisatieverband met o.a. Evan Parker, Fred van de Hove, John Zorn, Daan Vandewalle, Eugene Chadbourne en Marc Ribot. Werkte bij theatergroep Drieons, eerst als componist, later ook als regisseur. Maakte daar o.a. de (muziek)theater voorstellingen ‘Woef Woef Wagner’, ‘Fiets’ (op een tekst van Peter Winnen) en ‘Mrs. Brown’. Palinckx schreef muziek voor o.a. het Mondriaankwartet, het Aquarius-ensemble o.l.v. Lucas Vis, het Asko Ensemble, Tridali, F3, Reinier van Houdt en het VocaalLAB. In 1992 kreeg hij van de Stichting Jazz in Nederland de Podiumprijs. Momenteel is actief in het Brabantse muziekcollectief VLEK, speelt hij soloconcerten en is docent bij de New Dutch Swing- opleiding van Artez. 2012 en 2013 staan voor hem als componist in het teken van zijn Maximal Music!-project: een uitgebreide serie van (ultra)korte composities voor zeer uitlopende bezettingen. Jacq Palinckx streeft naar een muziek die zowel vrijheid, precisie, directheid als theatraliteit in zich heeft.
Over zijn stuk voor de DKBB:
‘Mijn compositie F******* Things voor de David Kweksilber Big Band is in eerste instantie geschreven ter gelegenheid van de samenwerking van de DKBB met zanger/performer David Moss. In mijn stuk passeren veel van mijn favoriete dingen de revue. Op de site van VPRO Eigentijds staat het mooi samengevat: “… waarin op typische Palinckxe wijze werd gebungeejumped van hoekige funk naar vrolijke chaos, van een mooie melodielijn naar spijkerharde staccato akkoorden. Met de fantastische solo van Peter van Bergen werd bovendien een terecht eerbetoon gegeven aan de John Coltrane-versie van die klassieker.”
Ik sluit me verder aan bij de slotopmerking op de VPRO site: “ tjonge, wat een toffe big band!”.’
(Foto Peter Cox Eindhoven)
